بالهای عشق خود را باز کن و با چشمانی بسته بسوی آبی آسمان، آنجا که فرشهایی سفید برای مسافران سفر طولانی، پهن است پرواز کن و با همراهی ستارگان نقره پوش آسمانها را طی کن تا آنجا که آبی ترین آبی را حس کنی، در آن هنگام بالهایت را بگشا و تنها ستاره ای را برچین که سزاوار بالهای خسته ی تو باشد
سلام متن قشنگ و رویایی زیبا بود......... ولی من پر و بال شکسته با بالهای سوخته یارای پرواز ندارم... چه برسه که بخوام ستاره بچینم........
سلام عزیزم .
از اینکه هنوز این افتخار رو دارم دل نوشته های زیبات رو بخونم به خودم میبالم .
با هزار امید و آرزو دلمون رو میسپاریم به بالهای آهنین ، شاید اگه ایمان ، به دست آوردهای این مخلوق اشرف نبود هیچ وقت نه رفتنی برامون میبود نه برگشتنی .
ستاره عشق رو با هر چشمی و در هر آسمونی میشه دید...
دلم از این گرفته که از اون فاصله دور چطور باید بدرخشم که تو آسمون تو باشم .
ولی امیدوارم بازم بین این همه ستاره پر نور بتونم تو آسمون چشمات پر رنگ و نور باشم .
خداوند حافظ جونتون
گاهی اوقات در زندگی لحظاتی وجود دارد که آدما مجبور می شوند به همه باورها و دانسته های خود شک کنند
.
.
.
سلام
ممنون از حضورت
و
ممنون از این همه لطفت ستاره جوون
نظر لطفته
شاد باشی
سلام
ممنون که به من سر زدی
وبه جالبی داری
میشه مثل یه قطره اشک بعضی هارو از چشمات بندازی!!!
ولی هیچوقت نمیتونی جلوی اشکی رو بگیری که با رفتن
بعضی ها از چشات جاری میشه!!!!!
دلت شاد